Alles wat je verteld, wordt achteraf tegen je gebruikt.
Naar aanleiding van één of andere discussie in de groep sociale honden, had ik een oud filmpje van Ian getoond om aan te tonen dat een gedragsmatige aanpak weinig doet met de achterliggende emotie. Het filmpje dateert nog uit het tijdperk dat ik volledig volgens de aanwijzigingen van Anouk aan zijn reactiviteit had gewerkt. Een training waarbij ik Ian had geleerd om weg te kijken van verkeer en contact te maken met mij. Wat maakt dat hij, bij druk verkeer, haast constant zijn aandacht op mij had gericht. Zo wilde ik niet mijn ganse leven met hem blijven wandelen. Dat was geen vrijheid. niet voor hem en niet voor mij. En ik zag dat ondanks zijn onberispelijk gedrag, Ian nog steeds niet goed in zijn vel zat. IK ZAG HET DUS ZELF !
Naar mijn gevoel had ik hiermee ook argumenten genoeg die konden aantonen dat een training, puur gebaseerd op gedrag, weinig zoden aan de dijk legt. En dat begon ik op dat moment dus te beseffen.
Daarom heb ik destijds bewust onderstaand filmpje gemaakt. Om aan te tonen wat het betekend als je hond uitmuntende prestaties levert, maar hij nog steeds niet lekker in zijn vel zit. Ik had hem doen stoppen met blaffen en de behoefte om achter verkeer te rennen lijkt verdwenen. Maar Ian zijn frustraties werden er niet minder om. En hij kropte alles op. De tittel van mijn filmpje is dan ook duidelijk. De emmer loopt over.
Om het filmpje te maken moest ik inderdaad juist niet de oefeningen doen die ik normaal deed. Want dan was er weinig fouts te merken. Maar zelfs nu ik hem gewoon aan een lange lijn (3 meter) alle kansen geven om te hervallen in fout gedrag, zie je dat hij niet meer blaft en zelfs geen enkele intentie heeft om nog ergens achter te gaan. Applaus ! Maar mijn punt is dat ik gewerkt heb aan GEDRAGSVERBETERING wat gelijk is aan SYMPTOOMBESTRIJDING.
Gelukkig zag ik zelf ook de andere kant van het verhaal. Die van Ian. Ik zag hoe moeilijk hij het nog steeds vond om zelf in balans te blijven. En dat is wat je op dit filmpje ziet.
Dit heb ik proberen duidelijk te maken aan Ronald. Maar Ronald kent het verschil niet tussen gedrag en emotie. En als een gebalanceerd trainer een filmpje maakt, telt voor hem de gedragsverbetering. Daar neemt hij dan met gemak genoegen mee. De stress is dan altijd bijzaak. Als ik dan zelf van over de stress van mijn eigen hond omdat ik enkel aan gedragsverandering had gewerkt, gaat hij ineens doen alsof hij de kenner is die de stress in het filmpje opmerkt en ik degene ben die niet weet wat ik er mee aan moet. Neen, op dat moment wist ik dat inderdaad niet. Maar wie heeft de innerlijke balans van Ian uiteindelijk rechtgezet ????? En dan moest ik hem nog vertellen dat ook gras eten een kalmeringssignaal was. Maar aangezien dat niet in het boekje van Turid Rugaas staat, was ook dat voor hem een discussiepunt. En achteraf dan plots gaan doen alsof hij het wel wist.
Hieronder het betreffende filmpje en de bijhorende uitspraken van Ronald. Aangevuld met enkele bedenkingen achteraf die ik er nu bij maak. Deze zet ik cursief en in een lichtere kleur. De conversatie in zijn geheel was te lang om te plaatsen.
En wat zag Ronald in het filmpje ? (ik citeer letterlijk)
Ik zie Ian gras vreten uit stress, ik vind dat zielig en probeer je daarom uit te leggen dat hij niet weet hoe hij het moet oplossen en uit wanhoop gras begint te vreten. Hij mag van jou niet achter die auto's aan en nu? Zoek het maar uit.
Hij verteld mij dus gewoon letterlijk wat ik eerder zelf allemaal had verteld.
Als jij daar niet zie dat Ian daar stress laat zien door jou is dat jouw probleem, niet de mijne. Ik ben ik weet niet hoelang bezig om dat zo respectvol mogelijk over te brengen. En inderdaad als jij Ian expres zo de stress in jaag dat hij van ellende gras gaat vreten (overspronggedrag) om een mooi filmpje te maken is dat in mijn ogen dierenmishandeling. Zal Beckman nooit doen. Maar goed aangezien jij het beter weet in de eerste video heeft de australische herdercontinu stress maar niet continu even veel. Op welke tijdstippen heeft hij het minst stress volgens jou?
Dat is toch geen intelligent redenatievermogen van Ronald. Ik maak zelf het filmpje, ik noem het "de stressemmer raakt vol" en vertel waarom ik het maak en waarom ik geen genoegen meer nam met een aanpak puur op gedrag. En hij valt trouwens graag in herhaling. Waar hij het ook over heeft is over de stress van de Australische herder die door Beckman (in mijn ogen) ook maar gewoon gedragsmatig wordt getraind. Maar als je geen onderscheid kan maken tussen gedrag en emotie wordt het moeilijk natuurlijk.
een hond die wil drijven maar het niet mag en daar ontzettend veel stress van heeft maar nog net ontploft door gras te gaan eten.
Dat je door simpel weg te laten volgen een hond een vervangende taak geef maar vooral ook rekening met de emoties en oorzaak houdaar ga ik je niet meer van proberen te overtuigen want dat is kansloos en gaan we het niet meer over hebben maar zeg aub niet omdat jij er een andere gedachte bij heb wij daar niet naar kijken of niet zien. Waar ik wel ontzettend benieuwd naar ben is hoe jij aan zijn uitvalgedrag heb gewerkt en op jou heb leren vertrouwen. Zoals je weet kan je gedrag alleen laten afnemen door een negatieve of positieve correctie of door vervangend gedrag aan te leren middels een positieve of negatieve bekrachtiging.
Dat hij nog steeds geloofd dat simpelweg laten volgen impact heeft op de emoties, daar moet je echt wel een laag IQ voor hebben. Maar het is hem vergeven want ik ben er zelf ook ingetrapt. Maar na maanden intensief trainen zag ik gelukkig niet enkel mijn kant van het verhaal maar ook dat van Ian.
Maar ik zie ook in geen enkele video dat als het spannend wordt jij kijk eens toepas of dat Ian steun zoekt. Zoals die video met dat gras eten snap ik echt niets van. Waar geef of vraag je aandacht? Ik zie het echt niet en ik ben echt goed in dat soort dingen zien
Onderstaand filmpje heb ik hem nooit laten zien. Dat filmpje is gemaakt op dezelfde dag. Het is een wereld van verschil hoe Ian zich gedraagt als ik me met hem bezig hou, hem afleid of oefeningen doe. Ik loop met een 3 meter lijn. Moest op dat moment de stress te hoog zijn, zou ik er al niet in slagen dit te kunnen uitvoeren. Ronald kan dus onvoldoende de intensiteit van stress aflezen. Volgens hem ontplofte Ian van stress terwijl hij gewoon wat piept en gras eet door te veel aan opwinding en frustratie. Iets waar ik hem nog makkelijk uit kan halen want hij is nog volledig bereikbaar. Ik kon hem zelfs op die plek gewoon los laten lopen. Zelfs met de hoeveelheid stress die hij daar had.
de filmpjes zijn gemaakt in maart 2011, toen dus nog volgens het advies van Anouk, waar ik in juli 2011 mee ben gestopt en ik ZELF ben gaan werken om Ian in balans te krijgen. En dat is een ander verhaal dan gewoon wat belonen of corrigeren van gedrag. Als men in 2021 nog zo simpel van geest is dat men zo gedragsproblemen oplost dan stel ik mij daar oprecht vragen bij. Het werkt en heeft altijd gewerkt. Ook Ian viel niet meer uit aan de lijn in 2011. Maar ik ben verder gegaan en heb Ian in balans gebracht. Dat is geen trucje. Dat is een totaalpakket.
