Vrijheid is een must, maar niet als men nog niet volledig op elkaar is afgestemd.
Ian vertoonde vrijwel van in het begin reactiviteit aan de lijn. Absoluut als dit een korte lijn was in een prikkelende omgeving. Hij kon daar letterlijk gefrustreerd om worden.
Hij gedroeg zich beter als hij los van de lijn kon lopen. Dan had hij op een natuurlijke manier alle aandacht voor mij. Op voorwaarde als dat op een verlaten plek gebeurde, zonder enige vorm van afleiding. Ik zocht dan ook zo vaak mogelijk die plekjes op waar ik hem alle vrijheid kon geven. Helaas zijn die plekjes zeldzaam en zelfs op plekken waar je denkt alleen te zijn, komt altijd wel iets op je pad waar Ian meer interesse in had dan voor mij. Dan was het hopeloos.
Hoewel ik enorm veel voordeel heb gehaald om Ian vanaf kleins af los te laten lopen, is het ook mijn grootste fout geweest. Het heeft zijn passie voor het achterna hollen van bewegende objecten letterlijk gevoed. En dan sta je machteloos. Aangezien ik hem zijn vrijheid gunde, gebeurde dat ook telkens opnieuw. Joggers, fietsers maar ook wandelaars, al dan niet met hond, trokken zijn aandacht en hij liep er altijd meteen naartoe. Ik heb dikwijls mijn hart vast moeten houden....
En dan komen uiteraard de "goedbedoelde" adviezen. Zo had Anouck (gedragsdeskundige) me aangeraden om hem aan een sleeplijn te doen. Ik kocht een dunne lijn van 10 meter want dat leek inderdaad de oplossing te zijn om meer controle te hebben over hem. Maar dat was buiten zijn gedrevenheid en energie gerekend. Want Anouck eigenlijk ook wel had moeten beseffen. Het gebruik van de lange lijn heeft geen dag geduurd. Bij de eerste de beste fietser die me passeerde ging hij er uiteraard weer vol achteraan. Voor mij was het razendsnel anticiperen want zowel hem afstoppen als hem gewoon laten gaan kon dramatisch zijn. De fietser ging richting straatkant en daar wou ik Ian uiteraard ver vandaan. Daar zouden ongelukken van komen. Dus griste ik de lijn van de grond en toen Ian aan het eind van de lijn was, was hij al op volle snelheid. Je kan al raden wat voor correctie dat geeft. Iets wat ik uiteraard had willen vermijden, en me eeuwig schuldig voor heb gevoeld.
Ik heb de lange lijn nooit meer gebruikt. Uiteraard ging dit dan ten kosten van een goede recall. Ik heb dan ook hemel en aarde bewogen om een prioriteit in Ian's leven te worden, zodat hij alle omgevingsprikkels kon negeren.