DE BESTE STUURLUI STAAN AAN DE WAL
deze rubriek is ontstaan na een jarenlange discussie binnen de groep “sociale honden” beheert door de heer Ronald Ursum die dacht de waarheid in pacht te hebben. Een discussie die begon in 2021 met als doel mij te overtuigen dat positief trainen honden verknoeit en dat een opvoeding zonder fysieke correcties onverantwoord en onmogelijk is. Ik bewees het tegendeel !
Verder had hij ook gedacht mij te kunnen uitleggen wat gebalanceerd trainen was. Als ik dan zelf ging rondsnuisteren kreeg ik toch wel echt een ander beeld.
Hij was van mening dat hij mij de knepen van het vak moest aanleren. Ondanks mijn bereikte succes met Ian, keek hij neer op de principes die ik had nagestreefd.
1) mijn wandelstructuur (innerlijke rust tijdens wandeling, dus niet voortdurend drukte en spel). Ook innerlijke rust in huis ! Trouwens is zulke structuur enorm belangrijk binnen het gebalanceerd trainen en zij drijven die structuur vaak tot in het extreme op. Mijn minieme variant daarvan werd letterlijk afgekraakt als mishandeling.
2) Zijn zelfredzaamheid : iets waar hij totaal niets van begreep, maar wat voor mij staat voor een hoge zelfstandigheid zodat je een hond niet voortdurend moet sturen (lees commanderen). Ondanks alle uitleg heeft hij dit altijd gezien als een manier van opvoeden, in plaats van een te bereiken doel. Een doel dat ik pas na drie jaar had bereikt en waar ik oprecht trots op was. Het past geheel binnen de capaciteiten en mogelijkheden van het ras.
3) mijn manier van begrenzen : Waar hij ook al totaal niets van begreep. Want begrenzen was niet het zelfde als corrigeren en corrigeren moest. Terwijl ook "Nee", "Se Se", "foei" of welk verbaal woord (of geluidje) men ook gebruikt, dienst doet als correctie. Verder is een consequente houding in wat kan en niet kan de basis in het scheppen van duidelijkheid en structuur. En als je hond weet wat mag en niet mag, zijn er zelden fysieke correcties nodig. Zeker bij het type hond dat graag met je samen werkt. Een gemotiveerde hond is ook een gelukkige en makkelijke hond.
4) Het afkeuren van mijn destijds geraadpleegde gedragsdeskundige ((2010!!!!) die weliswaar geen volledige oplossingen bood maar me wel heeft aangezet mezelf voor de volle 100 procent in te zetten voor Ian en daardoor de verantwoordelijkheid op mezelf te nemen. Maar dan wel zelf beweren dat hij nooit trainers of deskundigen zou afkraken. Hij heeft niets anders gedaan. Al wat positief was, werd zwaar bekritiseerd.
Ondanks verbluffende resultaten, die zelfs boven mijn eigen verwachtingen lagen, bleek mijn opvoeding een totaal verkeerde zet in de ogen van Ronald. Het was nooit goed genoeg. Ik had geen leiding over Ian. Ik had hem destijds moeten corrigeren als hij (vol adrenaline) uitviel naar verkeer. Ik had hem moeten corrigeren voor het niet beheersen van de recall. Ik had er te lang over gedaan om Ian stabiel te krijgen. En door positief te trainen had ik mijn hond verknoeit en niet goed gesocialiseerd. Dit alles gebaseerd op wat pover beeldmateriaal uit Ian zijn beginjaren. Filmpjes die soms inderdaad nooit perfect waren, en waarvan ik ook duidelijk een grondige inleiding gaf. Het weinige recent beeldmateriaal dat ik heb getoond, werd uiteraard eveneens uit zijn verband getrokken.
Ronald verdient een podium ! Want dat is wat hij wil. Zijn visie als algemene norm ! Al zijn overtuigingen krijgen hier een ereplaats zodat iedereen kan zien hoe bekrompen, star, en ouderwets hij soms nog over hondenopvoeding denkt. En dan hebben we het nog niet eens over de dominante manier waarop hij heeft getracht zijn beperkte kennis en visie aan me op te dringen.
Zijn houding was trouwens geheel te wijten aan onverdraagzaamheid en zijn narcistisch karakter. Hij kon niet verdragen dat ik een uitgesproken mening had wanneer zaken die in de facebookgroep ter discussie werden voorgelegd. (Ik stel mij dan de vraag waarom je iets ter discussie brengt, terwijl je alleen je eigen visie kan verdragen.) Hij kon ook niet verdragen dat ik opmerkingen maakten bij trainers die onfair en te pas en te onpas corrigeerde. Dat stond in zijn ogen gelijk aan het afkraken van een trainer. Bovendien voelde hij zich ook altijd meteen persoonlijk aangesproken. Dat stond gelijk met hem wegzetten als dierenbeul of trainen volgens het dominantie principe, wat uiteraard voortdurend tegen me werd gebruikt.
Kortom, interessante lectuur vol bizarre ouderwetse principes over het opvoeden van honden. En dat afkomstig van iemand die beheerder is van een facebookgroep en zich voordeed als een kenner van gebalanceerd trainer en dacht het zelf ook toe te passen. Daar wil ik echt wel eens hard om lachen.
Ik kon het niet laten liggen om het hier geen plaats te geven.