In een leeg hoofd is plaats voor veel kennis.

Citaat auteur onbekend

Ik heb er dan ook alles aan gedaan om dat lege hoofd met kennis te vullen.   Mijn gebrekkige kennis is dankzij Ian echt wel duidelijk geworden.   Ondanks dat ik toen al heel vaak met mijn neus in de hondenlectuur had gezeten.     Ian’s gedrag was voor mij soms zo moeilijk te plaatsen en niet de aanpak maar de complexiteit van zijn gedrag was echt iets waar ik geen kaas van gegeten had.     Het is moeilijk om op zeer korte tijd die kennis te vergaren die je dan nodig hebt.    

Vaak kreeg ik te horen dat Ian’s gedrag een gevolg was van slecht leiderschap.     Er zit inderdaad geen geboren leider in me, maar het is voor mij een te gemakkelijke uitspraak.    Je lost de emotionele belevingswereld van je hond niet op door middel van gezag.    Je moet kunnen begrijpen wat er speelt en pas dan kun je gericht naar een oplossing zoeken.     

Als het aan mijn gebrek aan leiding lag, dan zou dat betekenen dat Ian bezig was om de touwtjes van me over te nemen.  Het was  voor mij snel duidelijk dat er nog heel wat andere dingen speelden. 

Ik heb er voor gekozen om gedrag te willen “begrijpen” in plaats van Ian zijn gedrag te willen sturen of de kop in te duwen.   Dat bleek meteen ook de moeilijkste weg te zijn. 

Maar tussen iets willen en het ook meteen kunnen zat ook nog heel wat twijfel.   Ik had het met de collie's totaal anders gedaan, en ook dat leek destijds juist.  

Automatisch zijn wij mensen ingesteld om situaties naar onze hand te zetten.  Logisch ook, want het is ook onze verantwoordelijkheid om gedragsproblemen aan te pakken.      

Door het leven ook eens door de ogen van de hond te bekijken, kom je tot een totaal ander begrip.    En dat veranderd meteen ook je aanpak.

Terwijl mijn kennis vroeger enkel beperkt was tot “hoe een hond leert” ben ik meer gaan graven in hoe een hond voelt, wat hem drijft, wat hem stoort en hoe hij hierover met ons communiceert. En dan geef ik toe dat ik letterlijk blind en doof in het leven stond.

Nog steeds weet ik veel te weinig om een begripvolle en verstandige bondgenoot van Ian te zijn.   Maar ik sta zoveel verder dan hoe het ooit geweest was.    Ik kan Ian lezen en begrijpen.   Vaak merk ik dat wanneer dingen fout gaan het niet ligt aan de manier hoe is getraind, maar hoe ik tegenover Ian sta en in hoeverre ik hem voorzie in zijn basisbehoefte.   

Ik blijf dus volop bezig mezelf in te lezen over het emotionele brein van de hond, en laat me niet meer van de wijs brengen door de primitieve uitlating dat gedrag staat of valt door “leiding”

Ik heb enorm veel gehad aan de website van Liselot Boersma en haar website hondenlot.nl.   Als je die site helemaal hebt doorgenomen, kijk je al heel anders tegen honden aan, en besef je dat je gedrag soms totaal verkeerd wordt bekeken.