Als je ervaring hebt kun je verstandige beslissingen nemen. Soms krijg je die ervaring door onverstandige beslissingen.
Citaat auteur onbekend
Helaas miste ik de ervaring om in mijn trainingstraject alles op de juiste manier in te schatten. Dat heeft me vaak de das om gedaan. Het heeft me nu wel een ervaring rijker gemaakt maar daar was ik op dat moment weinig mee.
Het is een compleet verkeerde gedachte dat als men een hond eenmaal iets heeft aangeleerd, de hond dit aangeleerde gedrag altijd op dezelfde wijze, met dezelfde kwaliteit en onder alle omstandigheden zal uitvoeren. Het gaat dus niet enkel om het gedrag dat je aanleerde. Het gaat vooral om wat de hond prikkelt of doormaakt. Zijn emoties, de omgevingsfactoren, zijn hormonen, je eigen energie en houding, zijn stressemmer, enz ...
Het gedrag van een hond staat dagelijks onder invloed van veel - vaak toevallige - interne en externe factoren. Ook de relatie met jou staat onder invloed van deze en andere factoren. Dat zorgt er voor dat je relatie met je hond constant in beweging is. Het is iets dat je dagelijks moet onderhouden. Niet iedere dag is dezelfde. En juist ook daarom is de aanpak van gedragsproblemen een hobbelig parcours.
Ik hield niet altijd rekening met zulke factoren. Ze hadden echter soms wel een grote invloed op het beter of minder presteren van Ian.
Bij goede resultaten werd ik soms te overmoedig en ging dan te snel over naar een volgende stap, terwijl ik daarbij sommige details over het oog zag. Het vroeg ook enorm veel tijd om het belevingsniveau van Ian te leren kennen en juist in te schatten.
Gewone zaken zoals weersomstandigheden hadden soms al sterke invloed op Ian’s beleving. Een auto in de sneeuw is anders dan een auto in de regen en ook de wind was soms een storende factor. Al deze verschillende nuances en verschillende combinaties van omstandigheden maakten soms een groot verschil. Ook op dat vlak heeft het me tijd gekost om uit te vlooien wanneer auto's hem nog konden irriteren en wanneer hij ze niet eens meer opmerkte. En misschien zijn andere honden daar minder gevoelig aan, maar Ian was verdorie extreem sensitief op minieme verschilletjes. Dat moet je meegemaakt hebben om te beseffen hoe dat is ...
Daarom kon het soms heel lang goed gaan, tot de dag waarop het bijvoorbeeld gesneeuwd had en hij bij het zien van de eerste auto al meteen herviel in oud gedrag. En lag dit dan aan het feit dat hij de sneeuw zelf opwindend vond ? Of lag het dan echt aan het geluid van auto's die nu gedempt klonken en zelfs trager reden ? Om nog maar te zwijgen van het geluid van auto’s die rijden op de vettige smeltende sneeuw. Bij al die dingen stond ik veel te weinig stil.
Ook andere prikkels, zelfs dingen waar hij normaal geen problemen mee had, konden een herval te weeg brengen. Het was moeilijk om daar in het begin helemaal zicht op te krijgen. Zo zijn er ook andere zaken in de omgeving die ik vanzelfsprekend vond, maar waarvoor Ian wellicht gevoeliger was. Ik moest er leren bij stilstaan dat wat hij ziet, hoort en ruikt vaak veel sterker is dan dat ik zelf de dingen ervaar.
Daarnaast ontbrak het me aan voldoende kennis over lichaamstaal om Ian’s stresssignalen juist in te schatten. Door me wat meer te richten op de belevingswereld van Ian, probeerde ik mijn trainingen zo op te bouwen dat er meer rekening werd gehouden met Ian's gevoeligheden. . Pas dan ben ik ten volle gaan beseffen hoe zwaar trainingen, puur op gedrag, te kort schieten voor honden die hoog sensitief zijn, snel opwinding ervaren, snel gefrustreerd zijn een daarbovenop ook nog eens een sterke instinctieve neiging hebben tot het najagen van bewegende objecten. Ik gun iedereen die beweert dat mijn stelling overdreven is, een hond als Ian. Graag zelfs ! Dan wil ik er daarna wel weer eens uitgebreid op terugkomen.
Ik dank het aan Ian’s intelligentie en de “goesting” van zijn kant dat we uiteindelijk wel bemoedigende succesjes konden boeken. Ook langzaam bereikt de schildpad zijn doel :)