Stress hoort bij het leven, maar kan een hond veel problemen geven

Nancy Martens

 

 

Stress is een reactie van het lichaam ten gevolge van spanning of druk.   Hoewel stress en belangrijk onderdeel is in het leven, zorgt het ook voor heel wat problemen.  Aan de basis liggen emoties, gezondheid, pijn, negatieve ervaringen en soms ook gewoon de aard van het beestje.

Bij gedragsproblemen  is het belangrijk om niet enkel naar het probleemgedrag te kijken, maar vooral ook naar dat wat er mee aan de basis ligt.    Heeft de hond ergens pijn ?   Is hij lichamelijk gezond of spelen zijn hormonen hem parten ?  Is er sprake van angst of heeft hij eerder al eens negatieve ervaringen op gedaan ?   Kortom, wat is de emotionele beleving van de hond en waar worden zijn persoonlijke grenzen overschreden.      

Al deze zaken zorgen soms voor heel wat stress.    Stress, die op zijn beurt invloed heeft op gedrag.    Binnen in het lichaam is er dan spraken van een disbalans in stresshormonen en transmitters.      Hormonen en neurotransmitters zijn chemische stofjes die fungeren als overbrenger van zenuwprikkels, die de hond doen reageren.   Bij Ian vertaalde dit zich vaak in reactief gedrag.   Aangezien sheltie's van nature al "blaffers" zijn, liep Ian's gedrag al snel de spuigaten uit.   Maar niet enkel omdat hij "sheltie" is, maar vooral omdat hij over zijn eigen limieten ging. 

Bij stress kunnen er ook fysiologische veranderingen optreden in het lichaam, zoals verhoging van bloeddruk, ademhaling en hartslag, welke op hun beurt ook een negatieve invloed hebben op de gezondheid van de hond.  

Stress heeft dus niet enkel een grote impact op gedrag, maar is ook funest voor de gezondheid.

Door het boek "stress bij honden" van Martina Nagel en Clarissa V Reinhardt  kon ik Ian zijn emotionele beleving veel beter begrijpen, en had ik ook een beter zicht op hoe stress zich soms stapelt en op welke manier deze stress verantwoordelijk kon zijn voor herval in probleemgedrag. 

Ook gebeurtenissen en omstandigheden op andere momenten van de dag konden een negatieve invloed hebben op Ian's oefensessies op straat.     Dat dat dan ook om "leuke" gebeurtenissen kon gaan was voor mij een serieuze instinker.    Te veel emotionele opwinding (dus ook positief ) zorgt er voor dat de denkbeeldige stressemmer zich vult.     Als je een hond hebt die al opwinding ervaart om de kleinste prul, heb je echt niet veel nodig om die emmer te doen overlopen.   (zie meer uitleg in rubriek stressemmer)

Feit was dat Ian echt snel overprikkeld was waardoor hij ook moeilijk (of zelfs totaal niet meer) te bereiken was.       Uiteindelijk zat ik in een vicieuze cirkel waardoor Ian uiteindelijk nog heel weinig kon hebben en steeds sneller reactief reageerde.  Het werd voor Ian dan ook steeds moeilijker om de nodige rust te vinden en van elke ervaring te herstellen.  Ik ben vaak over Ian's grenzen gegaan.   Dat brei je niet zomaar recht.   Ik weet welke weg ik heb moeten afleggen om uit  deze situatie te komen en Ian te doen uitgroeien tot een min of meer stabiele hond.    

De tips en tricks van Ian's gedragsbegeleiding waren op zich wel nuttig maar niet verfijnd genoeg wat betreft stressmanagement.   Ik had het boek van "stress bij honden" nodig om het gehele plaatje van Ian's problematiek te begrijpen en ben me er ook wat verder in gaan verdiepen want het werd een heel gepuzzel om elk stukje van Ian's emotionele verhaal te begrijpen en bij te sturen.   Uiteindelijk heb ik heel wat aanpassingen doorgevoerd die Ian wel degelijk hebben geholpen.    

 Zijn dagindeling en activiteiten werden aangepast zodat er naast actie voldoende tijd was voor rust en verwerking.  

Zijn favoriete ren-, bal- en wilde stoeispelletjes werden zo vaak als nodig vervangen door rustigere activiteiten.   Ik heb alles in het werk gesteld om hem zo min mogelijk kicks te bezorgen van het achternajagen van joggers en fietsers.    In eerste instantie door het te vermijden, maar uiteindelijk ook door hem te leren er rustig bij te blijven en anders op te reageren.    Ik heb aan mijn eigen fouten (houding, emoties, aanpak) gewerkt en Ian de ruimte gegeven om zichzelf te zijn.    Tot ik uiteindelijk  na twee moeizame jaren, Ian's innerlijke balans in evenwicht kreeg met uiteindelijk zeer verbluffende resultaten.      Dat lag niet aan mijn manier van trainen.   Dat lag vooral door een beter inzicht in wat Ian doormaakt bij bepaald gedrag en in welke mate dat beïnvloed werd door zijn emoties, ongemak of het overlopen van zijn stressemmer.  

Als je iets over gedrag wil begrijpen, is het belangrijk dat je meer inzicht hebt over de invloed van emoties en stress op dat gedrag.       Ik kreeg de toestemming van Liselot Boersma om enkele van haar artikels te gebruiken om dit alles beter te kaderen.  In onderstaande linkjes (druk op de foto) kom je op haar website "hondenlot.nl".