Een goede leerling, is niet altijd degene met de hoogste diploma ...

Ian en ik hebben de hondenschool vroegtijdig vaarwel gezegd.   Toch heb ik wel degelijk aandacht besteed aan goed fatsoen.  Ik zag zijn opvoeding als mijn grootste prioriteit en heb deze altijd au sérieux genomen.    

Omdat ik al snel problemen ondervond op vlak van overmatig blaffen heb ik al tijdens Ian's puppytijd ook gebruik gemaakt van een gedragsdeskundige.    

Ondanks haar goede begeleiding waren Ian's eerste twee levensjaren verre van makkelijk.   Toch gaf ik er nooit de brui aan.   Ik heb, zeker in het begin, heel wat fouten gemaakt.  Ondanks dat heb ik hem toch kunnen doen uitgroeien tot een welgemanierde hond, die ik overal in de natuur zonder problemen vrij kan laten loslopen.   Veel honden die al jaren school lopen kunnen niet half wat Ian en ik voor elkaar kregen.   De complimenten die Ian krijgt liegen er niet om.   Zeker wanneer deze afkomstig zijn van mensen die niet echt op honden gesteld zijn.     

EEN OVERZICHT VAN IAN'S OPLEIDINGSTRAJECT :

Puppyklas in Hansweert : (begin 2010) Ian ontpopte zich toen al als wildebras, en de school had te weinig ervaring om ons op de juiste manier te begeleiden.    Omdat Ian's blafprobleem vooral ook thuis (en op straat) behoorlijk lastig was, nam ik een gedragsdeskundige onder de arm.  

 

Anouk Covents van Dogdays (2010 - 2011) begeleide me met Ian's blafprobleem.  Er werd niet enkel advies gegeven ivm het eigenlijke probleem, maar er werd me ook aangeraden te werken op Ian's concentratie en verbetering van onze onderlinge band.

 

KC Scheldenzoom in Bergen Op Zoom (2010 -2011). Hier leerde ik de klickermethode.   Dit was ideaal voor Ian.   Hoewel de eerste lessen in deze school ook niet vlekkeloos verliepen, bleek het tij na enkele lessen wel te keren.   Toch was de hondenschool voor Ian te overprikkelend, en dit had zijn weerslag op Ian's dagelijkse leven.       

 

Altijd en overal welgemanierd in de vrije natuur :  Ik ging uiteindelijk zelf met Ian aan de slag in mijn eigen omgeving.   Het was in eerste instantie veel kunst en vliegwerk en creatief op zoek gaan naar een manier die bij Ian paste.    Ik begon met 2 basisvaardigheden.   Het kijken (om zijn aandacht te vragen) wat hij al kon, en het komen (wat hij al heel goed kon, maar waar ten overstaan van uitdagende prikkels nog aan gewerkt moest worden).  Ook andere basisvaardigheden werd in verschillende situaties langzaam opgeschroefd naar steeds moeilijker.     Toen Ian ongeveer drie was, begon ik met de oefening "stop' (iets dat hij al wel kende) meer uitdagende situaties opzoeken.      

Vaak heb ik webinars gevolgd van Monique Bladder, boeken gelezen, en informatie gehaald uit de website van hondenlot.     Wetenschappelijk inzicht en achtergrondinformatie is gewoon een must om een aantal dingen te kunnen begrijpen en te toetsen, zodat je zelf een logische opbouw kun creëren in het oefenen van bepaalde vaardigheden.    Wat niet werkt smijt je overboord en wat wel lijkt te passen daar ging ik mee aan de slag.      

 

Free Spirit uit Kruiningen (oktober 2012 tot december 2012)  Hier kreeg Ian privé training ivm zijn snelle overprikkeling.   Nadien werd ons homeopathie aangeraden.  We hebben er ook wat agility gedaan.    Voor Ian was dat op een traag tempo.   Niet te veel rennen dus. 

 

Homeopathie ( jan 2013 tot februari 2014).  Omdat Ian extreem snel overprikkels is (= vorm van stress) werd gestart met Homeopathie in combinatie met de training en richtlijnen van Free Spirit.  

 

Martin Gaus hondenschool Goes (oktober 2015 tot november 2015).  

Hier volgde ik bij Silke een korte workshop om uitvalgedrag naar andere honden te vermijden.   Na de zoveelste onaangename aanvaring met een andere hond was Ian's angst voor andere honden best wel weer een behoorlijk probleem geworden.    Ik kreeg er tips en begeleiding om Ian bij deze angst te helpen, en hem door moeilijke situaties te loodsen.   Het was Silke die me attent maakte op Ian's sterke focus en de wil om met me samen te werken.  Ze dacht dat Ian ooit Obedience had gedaan, en ze raadde me aan om deze sport met Ian eens te proberen.    

 

Dog's Dream te Wachtebeke (december 2015 tot januari 2017).

Onder privé begeleiding van Martine Verhoeven zette Ian hier zijn eerste stapjes Engelse Obedience.   Ian was op dat moment ruim zes jaar oud.   Maar Ian bleek een natuurtalent wat betreft zijn focus en motivatie.    De lessen verliepen heel speels, zonder enige vorm van druk of dwang.    Martine zag in Ian een voorbeeldig hondje, en wist niets van de moeizame start die ik met hem had doorgemaakt.    Pas veel later vernam Martine wat ik ooit met hem te stellen had.  Ik kreeg haar welgemeende complimenten omwille mijn onderlinge band en sterke focus van Ian. .       Ian's gedrevenheid is enorm, en dat werd steeds maar weer bevestigd tijdens haar lessen.   Ondanks dat Obediencelessen voor Ian een positieve boost waren, had ik deze in januari 2017 tijdelijk in hold gezet.    Helaas is deze tijdelijke stop uitgedraaid op een definitief einde.    Martine Verhoeven was ziek en overleed in mei 2019.    De hondenwereld verliest hierbij een grote dame.     Het is en blijft bijzonder wat Ian en ik onder haar vleugels hebben bereikt.

 

De meeste voldoening heb ik echter nog steeds van de doodgewone dingen.  Het was nooit mijn intentie geweest om met Ian heel intensief aan hondensport te doen.   Ik was al blij met een wandelmaatje en je komt al een heel eind als je hond het hierkomen uitmuntend beheerst. Uiteraard wou ik ook wel leuke dingen met hem gaan ondernemen zoals doggydance, maar toen ik Ian pas had kon ik niet anders dan mijn eigen verwachtingen opzij zetten.     In het belang van Ian's veiligheid (en dat van anderen) heb ik mijn prioriteiten in het begin enkel gelegd bij die vaardigheden die ons die veiligheid tijdens wandelingen konden garanderen.    Ik was van mening dat hij beter uitmuntend was in 2 of 3 dingen dan dat hij 101 dingen slechts heel wisselvallig kon uitvoeren.    Ook toen hij obedience deed waren er zaken die hem niet lagen en die we ook niet verder hebben uit gewerkt.    Waarom zouden we ?   Ian moest het leuk vinden !!!!

Ian is uitmuntend in de dingen die hij geleerd heeft.    In al de rest heb ik nooit veel energie gestopt.    Moest hij een examen gaan afleggen in een hondenschool dan valt hij al snel door de mand.    Zijn houdingen kan hij niet vlot achter elkaar.    Van "zit" naar "af" is goed voor 1 keer en andersom van "af" naar "zit" daar begint hij niet eens aan.    Ook "sta" kent hij niet.   Ooit wel geleerd, maar nooit aandacht aan besteed.    Alles in de eerste twee levensjaren van Ian draaide om "veiligheid" en de absolute garantie dat hij altijd kwam als ik hem riep, bleef waar hij was, en stopte met rennen als ik het hem vroeg.    En dat beheerst hij tot in de puntjes.   En daar ben ik trots op.