Alez, het gaat dan eindelijk toch eens goed met die slechte voeten van mij.Dankzij wonderdokters Ian en Bowie ben ik elke dag doodleuk blijven wandelen, ondanks dat mijn voeten pijn deden. Blijkbaar was dit de enige manier om de pijn te overwinnen.Vandaag heb ik ne hele dag rondgelopen. 'S morgens een wandeling met de honden, in de namiddag rondgelopen in Goes en 's avonds opnieuw honden uitlaten. Ik voel mijn voeten wel, maar ik loop nog niet kreupel !!!Zo ziet ge maar dat ge veel problemen zelf kunt oplossen en dat sommige dokters met al hun kennis toch vaak met "prutoplossingen" afkomen.Den ene dokter zei dat het peesbladontsteking was in beide voeten, dus moest ik steunzolen dragenDen oncoloog dat het van de chemo kwam en dat zenuwen beschadigd waren. Nadien zei hij dat het van de medicatie kwam en dat ik dan nog een paar jaar geduld moest hebben. En die van de pijnkliniek smeerde me kei zwaar pillen aan waarvan ik zo suf werd dat ik nog amper wist waar ik stond.Steunzolen, pillen en/of geduld hebben, is niks voor mij.Ik WOU wandelen, ik ZAL wandelen, en ik MOET wandelen !!!Gewoon koppig blijven doorwandelen met aangepaste schoenen bleek de beste remedie te zijn.Als ik mijn honden niet had, dan was ik nu nog kreupel. Want op dokters moet ge niet rekenen :p Het beste medicijn voor het welzijn van de mens ... een hond die dagelijks moet worden uitgelaten :)Bij deze bedankt Bowie en Ian !!!

Wat een leuke maandag zeg !!!!Ik moest maar werken tot 10.43 vandaag :p, dus de dag kon niet anders dan meevallen.Daarna zijn we gaan kijken naar de puppy's bij Geraldine Jansen De Muijnck. Ooooooooooh wat een schatjes !!!!!!!!!!Phelan en Brayleigh waren zo klein en zo lief, dat ik ze zo in mijn jaszak had kunnen stoppen om ze mee naar huis te smokkelen :pBoaz stal al van in het begin mijn hart en oooooow wat was die mooi met zijn blauwe oogjes. Maar wel heel ondeugend ! Volgens mij een kleine Ian wat betreft karakter.Ook Bridie en Morrey waren ook geweldig. Ook echt deugenietjes !!!Neen, er komt bij ons geen pupje bij :p Het was gewoon leuk om ze eens in het echt te zien. Elk met hun eigen karakter. Want op foto zie je dat er niet bij.Geraldine, we hebben er van genoten !!!

De laatste tijd krijg ik meer en meer den indruk dat dokters en kinesisten soms het tegenovergestelde bereiken dan dat hun doel is. En dat terwijl mijne beste dokter hier thuis zit, vermomd als een hondje.Dankzij Ian is de pijn in mijn voeten trouwens stukken verbeterd. Als ik met hem alleen op stap ben doe ik altijd spelletjes, waarbij ik zelf ook moet lopen. Een jaar geleden kon ik nog geen vijf meter snel lopen. Ondertussen loop ik al van Zandvliet naar Berendrecht.Niemand krijgt mij zo zot om te lopen.Behalve den Ian.

Terwijl Johan met Bowie ging wandelen ben ik met Ian alleen de polders in getrokken. Het zijn momenten die ik koester. Hij is ook typisch "mijn" hondje en ook hij geniet van de exclusieve aandacht.

Toen Ian klein was, was aandacht voor de baas niet zo vanzelfsprekend. De grote wereld lag aan zijn voeten en alles was dan ook veel leuker dan op het baasje te letten. Maar als hij zijn best deed, dan deed hij ook meer dan zijn best.Filmpje uit het oud archief

Waar Ian en Bowie het liefste kruipen ...Ze hebben elk een eigen mand en nog een heel groot deken maar meestal vind je ze allebei onder de keukentafel. Daar krijgen ze het "veilig hol" gevoel van. Dermee dat ze nu ook daar een zacht deken hebben om op te slapen

BLAFFENDE SCHELTIE TE KOOP ! BEDRAG OVEREEN TE KOMEN ... IK BEN HEM BEU !

Ian en de wasmachine ...Bijna had ik het als een afgesloten hoofdstuk beschouwd. Het leek toch moeilijker dan ik dacht om een hond aan te leren zijn eigen speeltjes (die gewassen moeten worden) in de wasmachine te stoppen. Ian is vaak ook TE enthousiast, waardoor hij soms TE hevig bezig is om zijn beloning in de wacht te slepen. Zijn concentratie was niet goed genoeg.Maar tijden veranderen en zijn concentratie is er fel op vooruit gegaan. Zijn interesse in de wasmachine kwam ook plots weer boven. Ja, op dat vlak is hij een uniek wezen. Hij heeft er al van pup af aan van genoten wanneer ik de was in de wasmachine stop. Altijd stond hij er bij. Hij ziet de mensen graag werken :) Hij is ook bezeten van mijn wasmand. Hij stopt er met veel plezier zijn eigen speeltjes in. Dus ja ... wat moet je met zo'n hond ???Voor de vakantie gingen we weer aan de slag. Ian wild enthousiast MAAR met een betere concentratie.Het gaat steeds beter.Op dit moment stopt hij zelf 2 speeltjes in de wasmachine (zonder tussentijdse beloning)Ik hoop dit uiteraard nog te kunnen opdrijven. Aan Ian zijn enthousiasme zal het niet liggen ! Hij kan dat binnen de kortste keren.En als hij het kan ... dan volgt uiteraard een filmpje ! Daarna wacht nog een grotere uitdaging waar ik de komende maanden (als de dagen weer korten) lekker mee kan bezig zijn. Maar daar zeg ik nog niets over :p. Bowie denkt er soms het zijne van

Volg je nog ?Kan je niet wat sneller ?Waar blijf je ?Zet er eens wat vaart achter !!!Ik wil rennen ... ren eens mee !Niet aarzelen ... ik weet de weg !Volg me maar !

Regelmatig hangt er bij ons ook een 'speeltjeswas" buiten.Klein detail ... Ian heeft 4 van de speeltjes ZELF in de wasmachine gestoken.Wij zijn geen slavendrijvers zeker ????

an is een pittig hondjeAltijd al geweestStilzitten is niets voor hem !Maar ik maak graag foto'sook van hem !Dus leerde ik hemdat hij soms wel eensmoest blijven zitten.Dat ging heel goed.Toen kwam de uitdaging :Een dag met veel winden veel volkallemaal afleidingwaar Ian blijkbaar toch geen moeite mee had

Iedere dag opnieuw word ik geconfronteerd met een lijf dat niet meer mee wil. Er zijn dagen dat ik het van me af kan zetten en het helemaal vergeet. Maar andere dagen steekt het dan weer helemaal tegen. Sinds gisteren neem ik medicatie tegen mijn "zenuwpijnen" maar voel ik me ellendig door de bijwerking. Zo blijf je bezig natuurlijk. Gelukkig is Ian mijn beste medicijn. Vanmorgen na de wandeling voelde ik me heel wat beter ! Als ik Ian niet had ... dan lag ik nu in mijn bed. Ik ben zo trots op Ian want de afgelopen maanden hebben wij ferm aan het trainen geweest en het resultaat mag er zijn ! Maar meer vertel ik er nog niet over :p Maar een klein eerbetoon aan Ian is nu wel het juiste moment !

Honden zijn als kinderen. Ze hebben de vrijheid en de ruimte nodig om zich uit te leven. En daar hoort bij dat ze zich eens lekker vuil moeten kunnen maken. Ian is gek van rennen door het hoge natte gras. Vaak ziet hij zo zwart als moorke pek als ik met hem thuis kom. Maar het mag ! Straks goed stofzuigen en er is niets meer van te merken in huis.

Vanmorgen een prachtige wandeling gemaakt met Bettina Kwick, Johan Naessens, Lucky, Foxy, Ian en Bowie. Zalig wandelweer ! De joggers en fietsers lagen nog allemaal in hun bed en wij hadden het hele bos voor ons alleen :) Het was muisstil en de vogeltjes floten er op los. Tijdens onze 2 uur durende wandeling zijn we niemand tegen gekomen. Ook geen wandelaars met honden. Je kan ze trouwens op 1 hand tellen, de mensen die er het nut van inzien om de dag te beginnen met zo'n vitamine D kuurtje voor onszelf en 2 uurtjes "vrijheid, blijheid" voor de hond. Zo, dat pakken ze niet meer van ons af. De hondjes kunnen weer zalig dromen en wij hebben nog een ganse namiddag om te doen wat we eigenlijk moesten doen

Terug thuis van een prachtige dagje uit in Nederland :) Soesterduinen was geweldig. Dank je wel Ursula Claes Rosmalen voor de uitnodiging en bedankt voor de mooie foto's !!!! Ian en Bowie vonden het geweldig om eens lekker te rennen en te spelen met alle andere shelties ! Mijn foto's volgen nog. Eerst maar eens wat eten !

Zo, de vakantie zit er bijna op. Deze voormiddag was het borstel en kambeurt voor de hondjes en Bowie is weer voorzien van een heerlijk bloesemgeurtje.Morgen is Bowie 1 jaar bij ons. Het is alsof hij bij ons is opgegroeid. Zo zie je maar dat een volwassen hondje zich nog prima kan aanpassen aan een nieuwe thuis. Wat hebben wij het getroffen met hem !O ja, en sinds de komst van Bowie kijkt Ian niet meer in de weerspiegeling van de oven, waar hij dan zichzelf zag en hoopte dat dat andere hondje met hem zou komen spelen. De nood was blijkbaar hoog bij Ian en hij heeft het ons op die manier duidelijk gemaakt.

R.I.P RavenNestbroertje van onze IanIk kan het nog steeds niet geloven.Hier zijn geen woorden voor

In Keukenhof was er schijnbaar een speciale atractie.Onze IanOveral waar hij werd neergezet om een foto te maken, bleven toeristen staan om foto's te maken. Ik had nooit verwacht dat Ian dit zelf leuk zou vinden maar hij heeft er van genoten en hij deed niets liever dan netjes te blijven zitten tot iedereen klaar was met de foto. En met wat voor air soms !

vandaag met Ian en Bowie naar "Keukenhof" geweest. Ian maakte er kennis met Japanners en toeristen met een fototoestel. En als Ian een fototoestel ziet ... dan gaat hij poseren. Telkens als ik een foto van hem wilde maken stond er binnen de korste tijd een groep toeristen bij die stiekem ook een foto van Ian maakte. Ian had het snel begrepen en ging op zijn best zitten voor die toeristen maar in mijn lens werd niet gekeken ! Hij had de pret van zijn leven ! Bowie was niet in fotostemming maar ook van hem zijn prachtige foto's gemaakt.

Vanmorgen heel vroeg uit de veren en een prachtige boswandeling gemaakt. De sportievelingen (Mountenbikers) die gewoonlijk op zondag "ons" bos onveilig maken (en vervuilen) lagen nog in hunne tram ! Het was dus zalig wandelen en de hondjes konden heel de tijd van hun vrijheid genieten.

Vandaag gaan wandelen met Ian, Bowie, Foxy, Varro, Fiji, Lucky, wijzelf en Bettina Kwick. Alle hondjes genoten van de wandeling en van elkaar. Foxy had echter een eigen route bedacht en was van de roedel afgedwaald. Eerst waren we nog niet zo in paniek maar na veel roepen en blijven wandelen kwamen we toch tot de vaststelling dat ze echt wel weg was. In de wetenschap dat honden altijd terugkeren naar de plek waar je ze uit het oog verliest zijn we teruggekeerd naar de plek waar we haar het laaste zagen. Met weinig succes. Maar Foxy is slimmer dan de hele meute van honden bij elkaar. Zij vond er niet beter op om terug te keren naar de auto en te blijven wachten tot we daar terug naartoe gingen. Een wandelaarster had Foxy bij de auto al opgemerkt toen ze met haar hond vertrok en toen ze een uur later terugkwam was Foxy er nog steeds. En dat was een uur later ! Hoe kan zo'n hond de auto terugvinden in een bos dat hij niet kent ? Raar, maar Foxy kan het allemaal ! We waren dus blij verrast om Foxy daar terug te vinden.

T-Touch met Ian, misschien wordt het wel wat ?

Als iets niet werkt ... doe het dan eens op een totaal andere manier.

Zo, de ochtendwandeling heeft weer deugd gedaan. Het kan soms zalig zijn om lang in bed te blijven liggen maar als je er uit moet (soms met tegenzin) omdat je verantwoordelijk bent voor het welzijn van de hond, kom je toch tot de vaststelling dat je er zelf ook beter van wordt ! De innerlijke mens is weer helemaal in evenwicht en ook mijn spieren en botten zijn weer goed in beweging geweest. Een goede manier om voor even van bepaalde kwaaltjes af te zijn. Ik ben geen wintermens maar het is echt wel genieten om in de natuur te trekken. De polders liggen er fraai bij. Zeker op zo'n vroege ochtend, als half Berendrecht nog slaapt. Het is ook genieten van de vreugde die hondjes kunnen hebben van zo in de sneeuw te lopen. Zeker Ian, die wel geschapen lijkt te zijn voor dit weer. Als ik mijn hondjes niet had gehad, dan kwam ik bij dit weer gewoon niet buiten. Erg he !

Zalig zo'n ochtendwandeling in de sneeuw met Ian. Ik heb geen minuut kou geleden. Wat een tegenstelling tot gisteren. Toen heb ik een half uur in de kou op de bus staan wachten en mijn voeten waren helemaal bevroren. Komt die bus er eindelijk aan, staat die verwarming niet eens echt warm, met als gevolg dat ik met koude voeten aankwam op mijn werk. Erger was het gesteld met mensen die in de omgeving van Kapellen ook al lang op de bus stonden te wachten. Op een gegeven moment was de bus zo vol dat die mensen in de kou moesten blijven staan. Gister heb ik die sneeuw dan toch een beetje vervloekt (en het was nogthans zo mooi met die blauwe lucht) Vandaag vind ik de sneeuw alweer zalig en Ian is compleet ZEN nu en ligt nu lekker te dutten. Bowie is met Johan gaan wandelen en die is ook wel effe uitgeteld :)