Ian is geboren voor de boeiendste uitdagingen van het leven ...
Wandelen is favoriet !
Boswandelingen, polderwandelingen, strandwandelingen, groepswandelingen ... Als hij maar los van de riem van zijn vrijheid kan genieten. Vroeger was dat lastig, want hij liep graag overal achteraan. Daarom heb ik het altijd als een prioriteit gezien om Ian te leren om zich meer met mij bezig te houden dan met zijn omgeving.
Ondertussen weet hij ook uit zichzelf dat niet iedereen graag door een hond wordt begroet of achternagezeten. Mocht hij toch nog eens "de kriebels" krijgen, dan is het voldoende om hem te doen stoppen en terug te roepen. Het zijn vaardigheden waarin hij inmiddels uitblinkt. Ik kan met 100 procent zekerheid zeggen dat weinig honden hem hierin zullen overtreffen.
Zijn vrijheid tijdens wandelingen heeft hij volledig te danken aan het feit dat hij die vaardigheden beheerst en ik er alle vertrouwen in heb dat hij het ook altijd zal doen. Mocht het nodig zijn kan Ian zelfs doen alsof hij is aangelijnd. Handig op plaatsen waar hij eigenlijk niet los mag. Zie ik dan iemand in de verte (mogelijks iemand van natuurbeheer) laat ik hem gewoon naast me lopen en leg de lijn los op zijn rug. Hij kent dit spelletje en hij doet niets liever om op dat moment de schijn hoog houden dat hij is aangelijnd. Dat is onze manier om eventuele boetes te vermijden, want hem nog snel gaan aanlijnen zou juist verraden dat hij losliep. Zolang Ian de bereidheid heeft om met me samen te spannen, doe ik het dus lekker op deze manier.
Wandelen
Filmpje hieronder genomen op een gezamenlijke sheltiewandeling van Moddey Cloh. Misschien best geluid stil zetten :)
Schapendrijven ...
het had een fraaie hobby van hem kunnen zijn, maar door zijn te grote passie voor achterna-drijven leek het me niet verstandig dit pleziertje nog meer te stimuleren. Ik heb alles in het werk gesteld om respect voor andere dieren te ontplooien en hem het gevoel te geven dat ze oersaai zijn. Ondertussen denkt Ian bij zichzelf dat schapen zichzelf maar moeten drijven en af en toe gebeurd dat ook echt. Zie hoe dat gebeurd in onderstaand filmpje.
Blijven waar hij is
Hij blijft minutenlang keurig op zijn plekje. En dit terwijl hij vroeger geen "zittend gat" had. Liefst doet hij dit wel als hij me nog kan zien. Uit zicht is voor hem moeilijker.
(zie filmpje hieronder).
Poseren voor foto's
Ik heb twee manieren om foto's van Ian te maken. Ofwel geef ik hem een blijf, en dan blijft hij ook echt staan zolang hij weer vrij mag. Maar soms maak ik ook gewoon foto's zonder dat ik hem daarvoor een blijf of een zit vraag. Dan kiest hij zelf wanneer hij het beu is. Als hij een fototoestel ziet blijft hij wel even staan voor me, zonder dat ik het hem vraag.
Poseren voor foto's, in een drukkere omgeving werd uiteindelijk ook kinderspel voor Ian. In het filmpje hieronder kende hij niet eens een commando voor "sta" waardoor ik hem zelf in positie moest zetten. Niet echt handig voor hem, maar hij maakt er niet echt drama van.
hulp in het huishouden
Om zijn concentratie te verbeteren heb ik Ian allerlei truckjes aangeleerd. Naast de gewone basisoefeningen leerde ik Ian een handje toesteken in het huishouden. Zo leerde ik hem om zijn eigen knuffels in de wasmachine te stoppen, zijn speelgoed opruimen, en sokken in de wasmand werpen. Het vergt heel wat concentratie van hem om dit stapje voor stapje onder de knie te krijgen. Onderstaand filmpje gooit hij de sokken die ik naast de mand gooi weer in de mand. Het filmpje daaronder is het opruimen van zijn eigen speeltjes (maar daar nog met telkens met tussentijdse beloningen)
Speelgoed versjouwen. Al van kleins loopt Ian rond met knuffels die vaak veel groter zijn dan hemzelf. Zo heeft hij een krokodil waar hij regelmatig mee door het huis scheurt. Af en toe verdwijnt die krokodil in zijn grote speelkoffer en krijgt hij andere dingen om te spelen. Toch is het altijd feest als die krokodil weer eens tevoorschijn komt. Zie onderstaand filmpje
Werfopzichter en waakhond :
Ian heeft alles gezien en gehoord en is daarom een goed werfopzichter. Bij alles wat we ondernemen, staat hij er met zijn neus bovenop. Behalve als hij slaapt.
Wat ook nog best vervelend is dat wat bij de buren, of op straat gebeurd, hem ook niet ontgaat. We zijn het al gewend dat hij alles aan ons komt vertellen.
Zich laten vervoeren :
Fietsen lukt ondertussen ook, en de buggy is ook wel een topper. Het gevoel dat hij zichzelf niet moe hoeft te maken bevalt hem steeds beter.
Mij met de neus op de feiten drukken
Ian is typisch zo'n hond die vaak beter weet dan ik wanneer ik uit balans ben. Hij verstaat ook de kunst om mij mijn eigen onvolmaaktheden voor de schoenen te schuiven. Verder is hij een goede coach die me motiveert en het beste in me boven haalt. Op wandelingen is hij degene die me attent maakt op dingen, die ik zonder hem nooit gezien zou hebben. Verder is wandelen ook echt wandelen en weet hij heel precies wanneer je in je hoofd zit te malen of met je gedachten niet bij bent. De dagplanning of boodschappenlijstjes overlopen zijn "not done" en ook druk converseren zijn uit den boze. Je kan het proberen ... maar hij steekt er altijd eens stokje voor.
