Mist had de polders deels verstopt.
De koude van afgelopen nacht
was in de bomen blijven hangen.
Het regende er nu plaatselijk
onder oude bomen,
waar de rijp al langzaam smolt.
met mijn hoofd in de wolken
wandelde ik mezelf "vermist"
in een landschap zonder horizon.
Zelfs mijn hond,
die voor me uitliep,
was in staat zich helemaal uit te vlakken.
Maar ik riep hem
net voor hij verdween.
Hij kwam als geroepen,
kreeg weer vorm en kleur
en sprong een gat in de lucht.
Hij hield van dit goochelspel.
(Hij hield van zijn verdwijntruc-> advies Geert De Kockere)
N. Martens
Reactie plaatsen
Reacties